Wat is een tandheelkundig implantaatabutment

Tandheelkundige chirurgie brengt hoop voor talloze mensen die op zoek zijn naar een stralende lach. Wanneer u één of meer tanden of kiezen verliest door infectie, trauma of tandbederf, kan uw tandarts tandheelkundige implantaten aanbevelen als effectieve oplossing. Hoewel het proces van het implanteren van het implantaat en het abutment voor sommigen mysterieus en uitdagend kan lijken, is het essentieel om de onderdelen ervan te begrijpen.

Tandheelkundige implantaattechnologie bestaat voornamelijk uit drie kerncomponenten:

• Implantaat: Dit wordt vaak de "paal" of "kunstwortel" genoemd en is de basisstructuur die in het kaakbot wordt verankerd.
• Abutment (opbouw): Het abutment fungeert als een verbindingsbrug en verbindt het implantaat met de bovenliggende restauratie.
• Restauratie: Hieronder vallen kunstmatige kronen, bruggen of kunstgebitten die het natuurlijke uiterlijk en de functie van tanden herstellen.

In dit artikel zullen we ons richten op en verdiepen in het cruciale verbindende deel van deze technologie - het abutment.

Wat is een abutment?

Het abutment dient als brug tussen het tandheelkundig implantaat en de kunsttanden erboven, zoals kronen, bruggen of kunstgebitten, en zorgt voor een veilige verbinding voor de restauratie. Als cruciaal onderdeel van dit ingewikkelde systeem wordt het doorgaans vervaardigd van hoogwaardige materialen zoals titanium, zirkonia, goud of roestvrij staal om duurzaamheid en biocompatibiliteit te garanderen.

Wanneer u overweegt een tandheelkundige implantaatbehandeling uit te voeren, zal uw tandarts het meest geschikte abutmentmateriaal, het operatieplan en het tijdstip van plaatsing aanbevelen op basis van uw specifieke situatie, inclusief het benodigde type restauratie, de gezondheidstoestand van de mond en persoonlijke voorkeuren. Soms kan het abutment tijdens de eerste ingreep naast het implantaat worden geïmplanteerd; in andere gevallen kan een tweede ingreep nodig zijn nadat het implantaat succesvol met het kaakbot is vergroeid.

Abutments zijn er in verschillende ontwerpen om te voldoen aan verschillende restauratiebehoeften. Bij de restauratie van een enkele kroon is het abutment bijvoorbeeld vaak ontworpen als een korte schroef, die het implantaat stevig verbindt met de kroon erboven. Daarnaast variëren de verbindingsmethoden tussen het abutment en het implantaat, waarbij gebruik wordt gemaakt van interne zeshoekige kanalen (interne verbinding) of externe zeshoekige structuren (externe verbinding) aan de bovenkant van het implantaat. Deze ontwerpen zijn bedoeld om een stabiele en precieze verbinding te bieden, zodat de stabiliteit en functionaliteit van de restauratie op lange termijn gegarandeerd is.

Helende abutments, tijdelijke abutments en definitieve abutments

Abutments spelen een cruciale rol in de chirurgie van tandheelkundige implantaten en kunnen worden ingedeeld in genezende abutments, tijdelijke abutments en definitieve abutments op basis van hun gebruiksfase en doel. Hier volgt een gedetailleerde introductie van deze drie soorten abutments:

Helende abutments (een type tijdelijk abutment)

Definitie en functie: Helende abutments worden meestal gebruikt in de eerste fasen na het plaatsen van het implantaat. Hun belangrijkste functie is het afdichten van de holte van het implantaat, om te voorkomen dat bacteriën, voedselresten en andere verontreinigingen binnendringen en een infectie veroorzaken. Ze zorgen er ook voor dat het tandvlees zich op de juiste manier vormt, zodat de kroon gemakkelijker geplaatst kan worden.

Materialen en vorm: Healing abutments kunnen gemaakt zijn van materialen zoals titanium of PEEK (polyether ether ketone). Ze kunnen verschillende vormen hebben, zoals conisch, cilindrisch of composiet, om te passen op verschillende implantaatplatforms en mondomgevingen.

Tijdstip van gebruik: Nadat het implantaat in het bot is geplaatst en goed is geïntegreerd, plaatst de arts het genezende abutment tijdens een tweede ingreep, zodat het tandvleesweefsel zich er geleidelijk omheen kan vormen.

Tijdelijke abutments

Definitie en functie: Tijdelijke landhoofden worden in bepaalde stadia na het plaatsen van het implantaat gebruikt om het implantaat tijdelijk te verbinden met de restauratie (zoals een tijdelijke kroon), waardoor een eerste tandheelkundige functie en esthetische aantrekkingskracht mogelijk zijn. Hoewel tijdelijke abutments qua functie en vorm vergelijkbaar kunnen zijn met healing abutments, zijn ze meer gericht op onmiddellijke tandheelkundige restauratie.

Tijdstip van gebruik: Tijdelijke abutments kunnen worden geplaatst na genezende abutments of wanneer het implantaat en het tandvlees een bepaald niveau van genezing hebben bereikt om de stabiliteit van de tijdelijke restauratie te ondersteunen.

Definitieve abutments

Definitie en functie: Definitieve abutments dienen als laatste abutment in de tandheelkundige implantaatchirurgie en worden langdurig op het implantaat bevestigd om de kroon te ondersteunen en te stabiliseren. Het ontwerp en de materiaalselectie voor definitieve abutments zijn verfijnder om een perfecte pasvorm en langdurige stabiliteit met het implantaat en de restauratie te garanderen.

Materialen en vorm: Definitieve abutments worden meestal gemaakt van hoogwaardige materialen (zoals titanium of zirkonia), met vormen en maten die nauwkeurig zijn ontworpen en vervaardigd om te voldoen aan de behoeften van verschillende restauraties.

Tijdstip van gebruik: Als het implantaat volledig is genezen en het tandvlees stabiel is, plaatst de arts tijdens een volgende ingreep het definitieve abutment, waarna de juiste tandkroon kan worden geplaatst.

Samengevat spelen genezende abutments, tijdelijke abutments en definitieve abutments elk een verschillende rol in de tandheelkundige implantaatchirurgie en vormen ze samen een stabiele basis voor het implantaatsysteem. Bij het selecteren en gebruiken van abutments zullen artsen persoonlijke aanbevelingen en afspraken maken op basis van de specifieke behoeften en omstandigheden van de patiënt.

Abutment materialen

Abutments kunnen van verschillende materialen gemaakt worden, die allemaal goede biocompatibiliteit en mechanische eigenschappen hebben om de stabiliteit en duurzaamheid van tandheelkundige implantaten te garanderen. Hier volgen enkele veelgebruikte materialen die voor abutments worden gebruikt:

• Titaanlegeringen: Titaanlegeringen zijn een van de meest gebruikte biomaterialen voor implantaten vanwege hun uitstekende biocompatibiliteit, corrosiebestendigheid en weefseltraagheid. Het gebruik van titanium legeringen voor abutments helpt het risico op afstoting te verminderen en bevordert de gezondheid van zowel zacht als hard weefsel.
• Puur titanium: Zuiver titanium is een ander veelgebruikt implantaatmateriaal, dat bekend staat om zijn superieure biocompatibiliteit en mechanische eigenschappen. Abutments van zuiver titanium voorkomen effectief metaalallergiereacties en bieden een stabiele ondersteuning.
• Zirkonia: Zirkonia biedt een hoge sterkte en een goede biocompatibiliteit, waardoor het geschikt is voor het maken van abutments. Zirkonia abutments kunnen het comfort verhogen en het risico op infectie verkleinen.
• Kobalt-chroom legeringen: Kobalt-chroomlegeringen hebben goede mechanische eigenschappen en biocompatibiliteit, waardoor ze een veelgebruikte keuze zijn voor abutmentmaterialen. Het gebruik van kobalt-chroomlegeringen biedt een stabiele ondersteuning zonder allergische reacties te veroorzaken.
• Zirkoniumoxide: Zirkoniumoxide is een keramisch materiaal met hoge sterkte dat bekend staat om zijn esthetische aantrekkingskracht en biocompatibiliteit, waardoor het geschikt is voor abutments. Abutments van zirkoniumoxide hebben een hoge slijtvastheid en druksterkte, waardoor ze na verloop van tijd minder snel slijten of vervormen.

Daarnaast kunnen ook andere materialen zoals keramiek en porselein worden gebruikt om abutments te maken. De materiaalkeuze hangt af van de specifieke omstandigheden van de patiënt en het chirurgische plan. Bij het kiezen van abutmentmaterialen houdt de tandarts rekening met de gezondheidstoestand van de mond van de patiënt, de allergiegeschiedenis, het budget en persoonlijke voorkeuren om ervoor te zorgen dat het meest geschikte materiaal wordt gekozen.

Hoe abutments worden geplaatst

Het plaatsen van abutments is een cruciale stap in de chirurgische ingreep voor tandheelkundige implantaten. Het tijdstip en de methode van plaatsing kunnen variëren op basis van de specifieke situatie en het chirurgische plan van de patiënt. Hier volgt een gedetailleerde uitleg over hoe abutments worden geplaatst:

Timing van plaatsing

• Gelijktijdige plaatsing tijdens initiële chirurgie: In sommige gevallen kan het abutment tegelijkertijd met het implantaat worden geplaatst. Dit geldt meestal voor patiënten van wie verwacht wordt dat ze snel genezen en een goede botkwaliteit hebben.
• Plaatsing na de operatie: Meestal wordt het abutment geplaatst tijdens een tweede ingreep enkele maanden nadat het implantaat is geplaatst (meestal 3 tot 6 maanden), zodra het implantaat succesvol is geïntegreerd met het bot.

Plaatsing Stappen

1. Leg het implantaat bloot: De arts maakt een kleine incisie in het operatiegebied om de bovenkant van het originele implantaat bloot te leggen. Meestal betekent dit dat er wat tandvleesweefsel moet worden verwijderd en dat het zachte weefsel voorzichtig moet worden losgemaakt zodat het botoppervlak en het implantaat zichtbaar worden.
2. Prepareer het abutment: Het juiste abutment wordt geselecteerd op basis van het type en de specificaties van het implantaat. Abutments zijn meestal gemaakt van titanium of andere biocompatibele materialen en hun vorm en grootte moeten bij het implantaat passen.
3. Plaats het abutment: De arts plaatst het abutment bovenop het implantaat en zet het vast met de juiste hulpmiddelen (zoals schroeven of lijmen). Tijdens dit proces zorgt de arts ervoor dat de verbinding tussen het abutment en het implantaat stevig en stabiel is.
4. Hechting en verzorging: Na het plaatsen van het abutment hecht de arts het operatiegebied om de genezing te bevorderen. Patiënten moeten zich houden aan de postoperatieve verzorgingsinstructies, waaronder het innemen van antibiotica en het handhaven van de mondhygiëne.
5. Genezing en opvolging: Nadat het abutment is geplaatst, moet de patiënt een periode (meestal 4 tot 6 weken) wachten tot het tandvlees is genezen. Gedurende deze periode zal de arts follow-upbezoeken plannen om het genezingsproces te controleren.

Als het tandvlees goed genezen is en de verbinding tussen het implantaat en het abutment stabiel is, kan de patiënt doorgaan met de volgende fase van de restauratie, zoals het plaatsen van de kroon.

Postoperatieve zorg voor abutments

Postoperatieve zorg voor abutments vereist dat patiënten aandacht besteden aan meerdere aspecten, waaronder onmiddellijke postoperatieve zorg, onderhoud van de mondhygiëne, regelmatige controles en follow-ups, en aanpassingen van de levensstijl. De juiste zorg is essentieel voor het succes en de stabiliteit van tandheelkundige implantaten op de lange termijn.

1. Directe postoperatieve zorg

• Voorkom irritatie van de wond: Na de operatie moeten patiënten voorkomen dat het operatiegebied geïrriteerd raakt door de wond niet krachtig af te spoelen en erop te zuigen om het risico op bloedingen en infecties te verkleinen.
• Dieetaanpassingen: Patiënten moeten kiezen voor lauw, zacht voedsel en te heet, hard of gekruid voedsel vermijden om te voorkomen dat de wond beschadigd raakt of geneest.
• Gebruik van medicijnen: Volgens het advies van de tandarts moeten patiënten mogelijk antibiotica of ontstekingsremmende medicijnen nemen om infectie te voorkomen. Het is cruciaal om de medicijnen op tijd en in de juiste dosering in te nemen en ook op mogelijke bijwerkingen te letten.

2. Onderhoud mondhygiëne

• Regelmatig spoelen: Patiënten moeten hun mond spoelen na het wakker worden, voor het slapen gaan en na de maaltijd om bacteriële resten te minimaliseren en infectie te helpen voorkomen. Voor het spoelen kan een door de tandarts aanbevolen zoutoplossing of mondwater worden gebruikt.
• Voorzichtig poetsen: Tijdens het borstelen moeten patiënten de druk en duur onder controle houden om overmatige kracht of langdurig borstelen te voorkomen, omdat dit het implantaat kan beschadigen. Vermijd het borstelen van het operatiegebied gedurende één week na de operatie om irritatie van de wond te voorkomen.
• Gebruik van tandzijde: Flossen tussen het implantaat en de aangrenzende tanden helpt bij het verwijderen van voedselresten en tandplak die mogelijk over het hoofd worden gezien door poetsen alleen.

3. Regelmatige controles en follow-ups

• Geplande controles: Patiënten moeten regelmatig follow-up afspraken maken zoals geadviseerd door hun tandarts om de conditie van het implantaat te controleren en eventuele problemen direct aan te pakken.
• Vervolgzorg: Als er tijdens het gebruik van het implantaat ongemak of abnormale symptomen optreden, zoals pijn, zwelling of bloeding, moeten patiënten contact opnemen met hun tandarts voor nazorg.

4. Aanpassingen in levensstijl

• Vermijd zware inspanning: Gedurende enige tijd na de operatie moeten patiënten krachtige lichamelijke activiteiten vermijden om een verhoogde bloedstroom te voorkomen die de wondgenezing zou kunnen beïnvloeden.
• Stop met roken en beperk alcohol: Roken en drinken kunnen een negatieve invloed hebben op de mondgezondheid, dus patiënten moeten proberen te stoppen met roken en hun alcoholgebruik beperken.
• Zorg voor een goede slaaproutine: Voldoende slaap en een regelmatige routine dragen bij aan herstel en genezing.