Onmiddellijke implantatie en GBR-technieken voor maxillaire anteriortanden

In dit artikel presenteren we een casestudie van het gecombineerde gebruik van directe implantatie en GBR in de anterieure maxillaire regio en bespreken we de belangrijkste factoren die bijdragen aan een succesvol resultaat, waaronder het belang van preoperatieve planning, esthetische overwegingen en zachtweefselmanagement. Door casestudies en recente ontwikkelingen te bespreken, geeft dit artikel inzicht in hoe deze technieken effectief kunnen worden gebruikt om de functie en esthetiek van de esthetische zone te herstellen, wat uiteindelijk de tevredenheid van de patiënt en het langetermijnsucces van implantaten verbetert.

INFORMATIE

Naam patiënt: Zhang
Seks: Mannelijk
Leeftijd: 59 jaar oud

Belangrijkste klachten:
De patiënt meldt dat tand nr. 22 los zit.

Behandeling vereist:
Beoordeling en interventie voor losse tanden.

Huidige geschiedenis:
Tand nr. 22 zit al enkele jaren los zonder behandeling.

Anamnese:
Geen significante medische voorgeschiedenis.

Allergieën voor geneesmiddelen:
Geen gemeld.

KLINISCH ONDERZOEK

Intraoraal onderzoek:

• De hoogte van het alveolaire bot is verminderd met minder dan 30%.
• Onregelmatig gebit waargenomen.
• Kruisbeet bij tanden nr. 12 en 22.

Klachten van patiënten:

• Tand nr. 22 is licht verdonkerd en vertoont graad 3 mobiliteit.
• Slagtest: Negatief.
• Geen zwelling of blaasjes in het tandvlees.
• Parodontale pocketdiepte: 6 mm.
• Er werden defecten waargenomen in de mesiale en distale gingivale papillen.

IMAGING-onderzoek: CBCT

Pre-op CBCT laat zien dat de hoogte van de buccale zijde van het alveolaire bot in tand nr. 21 tot apicaal reikt. Het laterale alveolaire bot bereikt 1/3 van de apicale zijde. Schaduwen met een lage dichtheid zijn te zien rond de wortels. De breedte van de alveolaire kam is 6,41 mm.

De casus van de 22 coronale CBCT: De breedte van de linguale zijde van de alveolaire kam was 6,41 mm, 1/2 van het verticale bot ontbrak en er was geen verticaal verlies van zacht weefsel.

ESTHETISCHE RISICO'S

Esthetische risicobeoordeling: Middelmatig risico

BEHANDELING

PRE-OP PLANNING

1. Volledige mondverzorging en voorlichting over mondhygiëne één week voor de operatie, inclusief het gebruik van chloorhexidine.
2. Voor de operatie wordt veneus bloed afgenomen voor PRF (Platelet-Rich Fibrin) preparatie.
3. Minimaal invasieve tandextractie uitvoeren.
4. Gebruik schuine incisies voor optimale toegang en minimale weefselbeschadiging.
5. Onmiddellijke implantatie met geleide botregeneratie (GBR)-procedure.
6. Beslissing over wondsluiting: Open genezing of strak gehechte wond?
7. Respecteer de beslissing van de patiënt om niet voor een tijdelijke oplossing te kiezen.
8. Overweeg en bespreek reguliere, permanente oplossingen voor de behoeften van de patiënt.

PROCEDURE

1. Gebruik het 12#B-mes om binnenste incisies te maken in de gingivale sulsus van de tanden nr. 21, 22 en 23 en verticale extra incisies in de mesiale positie van de tanden nr. 24.

2. De mucoperiosteale flap wordt weggesneden en opzij getrokken. De buccale zijde van het alveolaire bot in tand nr. 22 wordt blootgelegd. Het gebit nr. 22 wordt geëxtraheerd door middel van minimaal invasieve chirurgie.

3. Tandextractiewonden in tand nr. 22 worden weggeschraapt, het oppervlak van het alveolaire bot in nr. 22 en de kuil worden blootgelegd

4. Soft Tissue Extend, een operatie waarbij het periosteum niet wordt doorgesneden, wordt gebruikt om de spanning weg te nemen.
Noteer de lengte van de oorspronkelijke weke delen flap na flap en schraap de weke delen flap met behulp van W-tension Release kam

5. Herhaaldelijk schrapen van de weke delenflap met de W-tension Release Comb kan de weke delenflap verlengen zonder het periosteum door te snijden.

6. De voor en na tijdens het gebruik van W-tension Release Comb: De lengte van de weke delen flap werd 8-9 mm verlengd

7. Gebruik de Positioneerboor om stap voor stap gaten te positioneren en te boren

8. Het gat wordt geboord: Kies DMD Ø3.5*11mm

9. Schroef DMD Ø3.5*11mm met de initiële stabiliteit van 30N

9. Plaats Healing abutment

10. GBR-procedure: PRF collageen membraan werd bereid door veneus bloed af te tappen voor de operatie, Bereid de GBR kit (de GBR-kit gebruikt is van DentalMaster).

11. Bottransplantaatmateriaal wordt 3-5 mm voorbij het botdefect op het buccale defect geplaatst en krachtig aangedrukt.

12. Bedek met bijgesneden biomembraan in het gebied waar het bottransplantaat wordt aangebracht (zoveel mogelijk 3-5 mm voorbij het gebied). Het oppervlak van het biomembraan wordt kruislings bedekt met PRF-membranen

13. Omdat de biofilm een bepaalde antibacteriële activiteit heeft en beschermd wordt door PRF, kan extractie van de tand geprobeerd worden om de genezing te openen, waarbij ervoor gezorgd wordt dat de in-situ hechting van de gingivale papil en de positie van de membraan-gingivale symfyse onveranderd blijven, wat bevorderlijk is voor het esthetische effect in de toekomst, en de routinematige mondverzorging, gorgelen en antibiotica gedurende 5 dagen na de operatie.

ONMIDDELLIJKE POSTOPERATIEVE BEELDVORMING-CBCT

CBCT na de operatie: verwacht wordt dat met overmatig bottransplantaat aan de labiale zijde een botregeneratie van > 2 m wordt bereikt.

POSTOPERATIEVE FOLLOW-UP

5 dagen na de operatie vroeg de patiënt om een heronderzoek om de nylon hechting te verwijderen omdat deze in de mond prikt. Het tandvlees is licht gezwollen. Er zijn geen tekenen van infectie en er is fibrine zichtbaar in de wond.

Conditie van het tandvlees na verwijdering van de hechting

Het incisiegebied werd behandeld met antibacteriële chloorhexidegel en de patiënt werd geïnstrueerd om zijn mond te spoelen en de mondhygiëne te handhaven.

REPARATIE PROCES

Follow-up 20 dagen na de operatie was PRF volledig geabsorbeerd. De collageenmembraanresten en epitheliale bedekking waren zichtbaar.

Na 8 weken follow-up waren de weke delen genezen en was het tandvlees gezond.

4-5 maanden na de operatie toonde de apicale röntgenfoto een ISQ van 70/73 aan buccale en linguale zijde.

CBCT 4-5 maanden na operatie

Er werden conventionele afdrukken gemaakt en 5 maanden na de operatie gerepareerd

De uiteindelijke prothese

DISCUSSIE NA DE OPERATIE

Deze casus betreft de extractie en onmiddellijke implantatie van een losse solitaire tand veroorzaakt door een parodontale-endodontische laesie in de esthetische zone. De patiënt presenteerde zich met een onregelmatig gebit, een al lang bestaande parodontale-endodontische laesie in het aangetaste element, een klasse II extractieholte, algemene mondhygiëne en een relatief hoog risico op onmiddellijke implantatie in de esthetische zone. Ondanks deze uitdagingen behaalde de patiënt relatief bevredigende implantaatrestauratieresultaten. De volgende observaties werden gemaakt op basis van een systematische beoordeling van deze casus:

1. Preoperatieve esthetische risicobeoordeling en beeldvormingsanalyse: De basis van succesvol klinisch werk begint met een grondige esthetische risicobeoordeling en beeldvormingsanalyse. Er werd gebruik gemaakt van minimaal invasieve tandextractie en gestandaardiseerde chirurgische technieken, met bijzondere aandacht voor een correcte driedimensionale plaatsing van implantaten. Het garanderen van initiële stabiliteit was cruciaal voor het succes van de procedure.
2. Sluiten van wonden van zacht weefsel: Het sluiten van de wonden van de weke delen was een kritieke stap in het proces. Vanwege de bestaande wond door de tandextractie en het gebrek aan zacht weefsel, bleek het sluiten van de wond een uitdaging. Bovendien was er een overmatige bottransplantatie nodig bij de geleide botregeneratieprocedure. Het verminderen van de spanning op de weke delen flap was van het grootste belang. In plaats van de klassieke periosteale incisie- en reductiemethode te gebruiken, kozen we voor een zelfontwikkelde techniek voor het scratchen en verlengen van de weke delenflap, zonder een periosteale incisie te maken. Deze techniek, "Soft Tissue Extend" genoemd, maakte een verlenging van de weke delenflap met 8-9 mm mogelijk, waardoor de spanning effectief werd verminderd en de bloedtoevoer naar de weke delen en het periosteum in het gebied van de bottransplantatie werd behouden.
3. Gebruik van PRF en SIS-biomembraan: Om het risico op blootstelling van de wond te minimaliseren, werd Platelet-Rich Fibrin (PRF) gecombineerd met Small Intestinal Submucosa (SIS) resorbeerbaar biomembraan gebruikt om het blootgestelde wondgebied af te dekken. SIS biomembraan biedt superieure antidegradatieprestaties vergeleken met conventionele collageenmembranen, met verbeterde hydrofiliciteit, elasticiteit en antibacteriële eigenschappen. Dit maakte selectieve "open genezing" in de orale omgeving mogelijk en breidde de indicaties voor open genezing bij procedures voor het behoud van de alveolaire kam uit. Het open genezingsproces maakte het mogelijk om de gingivapapil en membraneuze gingiva in situ te hechten, waardoor een sterke basis werd gelegd voor het bereiken van optimale esthetische resultaten.
4. Prothetische fase: Tijdens de prothetische fase werd een op maat gemaakt afdrukmodel gebruikt en werd een op maat gemaakte abutmentschroef geplaatst. Deze benadering corrigeerde de oorspronkelijke kruisbeet van het aangetaste element, waarbij de restauratie werd aangepast om zoveel mogelijk ondiepe dekking te bieden. Dit verbeterde het esthetische resultaat. Het ontbreken van een onmiddellijke tijdelijke prothese, vanwege patiëntgerelateerde factoren, had echter wel enige invloed op de postoperatieve esthetische resultaten.
5. Conclusie: De hierboven beschreven observaties en technieken geven de persoonlijke ervaring en inzichten weer die zijn opgedaan in dit specifieke geval.