Śruba pokrywy implantu dentystycznego

Śruba pokrywy, zaprojektowana specjalnie do dwuetapowej chirurgii implantologicznej, nie tylko prezentuje wyjątkową wydajność materiałów klasy medycznej, ale także doskonale łączy w sobie podwójne zalety biokompatybilności i wytrzymałości strukturalnej. Śruba maskująca działa jak strażnik podczas procesu gojenia implantu, starannie wykonana w celu ochrony implantu przed potencjalnym wpływem proliferacji otaczającej kości podczas fazy osseointegracji.
Śruba pokrywy Dental Master jest wykonana ze stopu tytanu (Ti6Al4V ELI), znanego z doskonałej biokompatybilności. Można ją bezpiecznie wszczepić do ludzkiego ciała przy minimalnym ryzyku odrzucenia, zapewniając harmonijne współistnienie implantu i otaczającej go tkanki kostnej. Ponadto te wysokiej jakości stopy charakteryzują się wyjątkową wytrzymałością, zdolną do wytrzymania złożonych sił mechanicznych występujących w jamie ustnej, zapewniając tym samym stabilność i trwałość implantu podczas procesu gojenia.

Parametr

Śruba pokrywy w implantach dentystycznych

W dwuetapowej chirurgii implantologicznej pierwszy etap obejmuje umieszczenie implantu w kości szczęki, a następnie uszczelnienie otworu nad implantem za pomocą skrupulatnie zaprojektowanej śruby pokrywy, tworząc zamknięte środowisko ochronne. Taka konstrukcja ma na celu promowanie naturalnego wzrostu i integracji tkanki kostnej wokół implantu, znanego jako proces osteointegracji. Precyzyjne wymiary i możliwości uszczelnienia śruby pokrywy skutecznie zapobiegają przedostawaniu się zewnętrznych bakterii, resztek jedzenia i wydzielin jamy ustnej, zmniejszając w ten sposób ryzyko infekcji i zapewniając silną gwarancję pomyślnego gojenia się implantu.
W drugim etapie zabiegu lekarz najpierw usunie śrubę maskującą i sprawdzi integrację implantu z tkanką kostną. Jeśli osseointegracja jest zadowalająca, lekarz zainstaluje łącznik na implancie, a następnie umieści koronę na łączniku. Gładka powierzchnia i precyzyjny proces produkcji dodatkowo zwiększają komfort pacjenta i skuteczność implantu. Gładka powierzchnia zmniejsza tarcie z otaczającymi tkankami, pomagając złagodzić dyskomfort pooperacyjny, a skrupulatna produkcja zapewnia idealne dopasowanie między śrubą pokrywającą a implantem, zapobiegając ryzyku poluzowania lub oderwania.

Wybór łączników gojących i śrub osłonowych

W chirurgii implantologicznej łączniki gojące i śruby pokrywające to dwa kluczowe elementy, z których każdy pełni różne funkcje. Oto kilka czynników, które należy wziąć pod uwagę przy ich wyborze:

Warunki specyficzne dla pacjenta

Anatomia jamy ustnej: Należy wybrać odpowiednie modele łączników gojących i wkrętów mocujących w oparciu o objętość kości pacjenta, stan tkanek miękkich i cechy anatomiczne.
Potrzeby estetyczne: Upewnij się, że wysokość i średnica łącznika gojącego spełniają wymagania estetyczne pacjenta, aby uzyskać naturalne uzupełnienie końcowe.

Etap leczenia

Łącznik gojący: Wybrać łącznik gojący, który wspomaga gojenie i kształtowanie tkanek miękkich, zapewniając dobrą kompatybilność z implantem w celu wsparcia późniejszej odbudowy.
Śruba mocująca: W pierwszym etapie należy wybrać odpowiednią śrubę mocującą, aby chronić implant i ułatwić proces integracji z kością. Upewnij się, że ma ona dobre właściwości uszczelniające, aby zmniejszyć ryzyko infekcji.

Materiał i biokompatybilność

Wybieraj łączniki gojące i śruby pokrywające wykonane z wysokiej jakości materiałów, takich jak stop tytanu klasy chirurgicznej, aby zapewnić doskonałą biokompatybilność i stabilność dla bezpiecznej implantacji w ludzkim ciele.

Łatwość obsługi

Potrzeba uzupełnień tymczasowych: W przypadkach wymagających uzupełnień tymczasowych należy wybrać łączniki gojące i śruby pokrywające, które są łatwe w montażu i demontażu, ułatwiając kolejne procesy leczenia.
Konstrukcja zapobiegająca rotacji: Wybieraj komponenty z funkcjami zapobiegającymi rotacji, aby zwiększyć stabilność implantu.

Zastosowanie i kompatybilność

Upewnij się, że wybrane łączniki gojące i śruby pokrywające są kompatybilne z używanym systemem implantologicznym, umożliwiając elastyczne stosowanie w różnych scenariuszach klinicznych.