Implantacja natychmiastowa i techniki GBR dla zębów przednich szczęki

W tym artykule przedstawiamy studium przypadku połączonego zastosowania natychmiastowego wszczepienia implantu i GBR w przednim odcinku szczęki oraz omówimy kluczowe czynniki, które przyczyniają się do pomyślnego wyniku, w tym znaczenie planowania przedoperacyjnego, względy estetyczne i zarządzanie tkankami miękkimi. Przeglądając studia przypadków i najnowsze osiągnięcia, artykuł ten zapewnia wgląd w to, jak te techniki mogą być skutecznie wykorzystywane do przywracania funkcji i estetyki strefy estetycznej, ostatecznie poprawiając zadowolenie pacjenta i długoterminowe powodzenie implantacji.

INFORMACJE

Imię i nazwisko pacjenta: Zhang
Seks: Mężczyzna
Wiek: 59 lat

Główne skargi:
Pacjent zgłasza, że ząb nr 22 jest obluzowany.

Wymagane leczenie:
Ocena i interwencja w przypadku rozchwianego zęba.

Obecna historia:
Ząb nr 22 był poluzowany przez kilka lat bez leczenia.

Anamneza:
Brak istotnej historii medycznej w przeszłości.

Alergie na leki:
Nie zgłoszono.

BADANIE KLINICZNE

Badanie wewnątrzustne:

• Wysokość kości wyrostka zębodołowego jest zmniejszona o mniej niż 30%.
• Zaobserwowano nieregularne uzębienie.
• Zgryz krzyżowy odnotowany przy zębach nr 12 i 22.

Skargi pacjentów:

• Ząb nr 22 jest lekko przyciemniony i wykazuje ruchomość stopnia 3.
• Test udarowy: Negatywny.
• Brak obrzęku lub pęcherzy na dziąsłach.
• Głębokość kieszonki przyzębnej: 6 mm.
• Wady zaobserwowano w mezjalnych i dystalnych brodawkach dziąsłowych.

Badanie obrazowe: CBCT

Przedoperacyjna tomografia CBCT pokazuje, że wysokość policzkowej strony kości wyrostka zębodołowego w zębie nr 21 sięga do wierzchołka. Boczna kość wyrostka zębodołowego sięga 1/3 wierzchołka. Wokół korzeni widoczne są cienie o niskiej gęstości. Szerokość wyrostka zębodołowego wynosi 6,41 mm.

Przypadek 22 koronalnej CBCT: Szerokość językowej strony wyrostka zębodołowego wynosiła 6,41 mm, brakowało 1/2 pionowej kości i nie było pionowej utraty tkanki miękkiej.

RYZYKO ESTETYCZNE

Ocena ryzyka estetycznego: Średnie ryzyko

LECZENIE

PLANOWANIE PRZEDOPERACYJNE

1. Pełna pielęgnacja jamy ustnej i edukacja w zakresie higieny jamy ustnej na tydzień przed zabiegiem, w tym stosowanie chlorheksydyny.
2. Przed zabiegiem pobierana jest krew żylna w celu przygotowania fibryny bogatopłytkowej (PRF).
3. Wykonywanie minimalnie inwazyjnych ekstrakcji zębów.
4. Użyj nacięć pod kątem, aby uzyskać optymalny dostęp i minimalne naruszenie tkanki.
5. Natychmiastowa implantacja z procedurą sterowanej regeneracji kości (GBR).
6. Decyzja o zamknięciu rany: Otwarte gojenie czy szczelne zszycie rany?
7. Uszanuj decyzję pacjenta, aby nie decydować się na tymczasowe rozwiązanie.
8. Rozważenie i omówienie regularnych, stałych rozwiązań dla potrzeb pacjenta.

PROCEDURA

1. Użyj ostrza 12#Blade, aby wykonać wewnętrzne nacięcia w obrębie guzka dziąsłowego zębów nr 21, 22 i 23 oraz dodatkowe nacięcia pionowe w pozycji mezjalnej zębów nr 24.

2. Płat śluzówkowo-okostnowy zostaje odcięty i odciągnięty na bok. Odsłonięta zostaje policzkowa strona kości wyrostka zębodołowego zęba nr 22. Ząb nr 22 jest usuwany za pomocą chirurgii minimalnie inwazyjnej.

3. Rany po ekstrakcji zęba nr 22 są zeskrobywane ， Powierzchnia kości wyrostka zębodołowego w zębie nr 22 i dół są odsłonięte.

4. Soft Tissue Extend, operacja, która nie przecina okostnej, służy do rozluźnienia napięcia.
Zanotować długość pierwotnego płata tkanki miękkiej po wykonaniu płata i zeskrobać płat tkanki miękkiej za pomocą grzebienia zwalniającego naprężenie W.

5. Wielokrotne skrobanie płata tkanki miękkiej za pomocą W-tension Release Comb może wydłużyć płat tkanki miękkiej bez przecinania okostnej.

6. Przed i po użyciu grzebienia W-tension Release Comb: Długość płata tkanki miękkiej została wydłużona o 8-9 mm

7. Użyj wiertła pozycjonującego do pozycjonowania i wiercenia otworów krok po kroku.

8. Otwór jest wywiercony: Wybierz DMD Ø3,5*11mm

9. Śruba DMD Ø3.5*11mm z początkową stabilnością 30N

9. Miejsce Łącznik gojący

10. Procedura GBR: Membranę kolagenową PRF przygotowano z krwi żylnej pobranej przed zabiegiem chirurgicznym, Przygotowano zestaw GBR (the Zestaw GBR używany w tym przypadku pochodzi od DentalMaster).

11. Materiał do przeszczepu kości jest umieszczany w ubytku policzkowym 3-5 mm poza obszarem ubytku kości i jest energicznie dociskany

12. Przykryć przyciętą biomembraną w obszarze przeszczepu kości (3-5 mm poza obszarem tak bardzo, jak to możliwe). Powierzchnia biomembrany jest pokryta krzyżowo membranami PRF

13. Ponieważ biofilm ma pewną aktywność przeciwbakteryjną i jest chroniony przez PRF, można spróbować ekstrakcji zęba w celu otwarcia gojenia, zapewniając, że szew brodawki dziąsłowej in situ i pozycja spojenia błonowo-dziąsłowego pozostaną niezmienione, co sprzyja efektowi estetycznemu w przyszłości, a rutynowa pielęgnacja jamy ustnej, płukanie gardła i antybiotyki przez 5 dni po zabiegu

NATYCHMIASTOWE OBRAZOWANIE POOPERACYJNE-CBCT

CBCT po operacji: Oczekuje się, że nadmierny przeszczep kości po stronie wargowej spowoduje regenerację kości o długości >2 m.

OBSERWACJA POOPERACYJNA

5 dni po zabiegu pacjent poprosił o ponowne badanie w celu usunięcia szycia nylonowego, ponieważ przebija ono jamę ustną. Dziąsła są lekko opuchnięte. Nie ma oznak infekcji, a w ranie widoczna jest fibryna.

Stan dziąseł po usunięciu szwów

Obszar nacięcia został pokryty żelem antybakteryjnym z chlorheksydyną, a pacjent został poinstruowany, aby płukać usta i utrzymywać higienę jamy ustnej

PROCES NAPRAWY

Po 20 dniach od zabiegu PRF został całkowicie wchłonięty. Widoczne były pozostałości błony kolagenowej i nabłonka.

Po 8 tygodniach wizyty kontrolnej tkanki miękkie były zagojone, a zrogowaciałe dziąsła zdrowe

4-5 miesięcy po zabiegu zdjęcie rentgenowskie wierzchołka wykazało ISQ 70/73 po stronie policzkowej i językowej.

CBCT 4-5 miesięcy po zabiegu

Konwencjonalne wyciski zostały wykonane i naprawione 5 miesięcy po operacji

Ostateczna proteza

DYSKUSJA PO OPERACJI

Przypadek ten obejmuje ekstrakcję i natychmiastową implantację rozchwianego pojedynczego zęba spowodowanego zmianą periodontologiczno-endodontyczną w strefie estetycznej. Pacjent miał nieregularne uzębienie, długotrwałą zmianę periodontologiczno-endodontyczną w dotkniętym zębie, panewkę po ekstrakcji zęba klasy II, ogólną higienę jamy ustnej i stosunkowo wysokie ryzyko natychmiastowej implantacji w strefie estetycznej. Pomimo tych wyzwań, pacjent osiągnął stosunkowo zadowalające wyniki odbudowy implantologicznej. Na podstawie systematycznego przeglądu tego przypadku poczyniono następujące obserwacje:

1. Przedoperacyjna ocena ryzyka estetycznego i analiza obrazowania: Podstawą udanej pracy klinicznej jest dokładna ocena ryzyka estetycznego i analiza obrazowa. Zastosowano minimalnie inwazyjną ekstrakcję zęba i standardowe techniki chirurgiczne, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego trójwymiarowego umieszczenia implantu. Zapewnienie początkowej stabilności było kluczowe dla powodzenia zabiegu.
2. Zamykanie ran tkanek miękkich: Zamknięcie ran tkanek miękkich było krytycznym etapem procesu. Ze względu na istniejącą ranę po ekstrakcji zęba i brak tkanki miękkiej, zamknięcie rany okazało się wyzwaniem. Ponadto w procedurze sterowanej regeneracji kości wymagany był nadmierny przeszczep kości. Zmniejszenie napięcia płata tkanki miękkiej miało kluczowe znaczenie. Zamiast stosować klasyczną metodę nacięcia i redukcji okostnej, zdecydowaliśmy się zastosować samodzielnie opracowaną technikę drapania i wydłużania płata tkanki miękkiej - bez wykonywania nacięcia okostnej. Technika ta, określana jako "Soft Tissue Extend", pozwoliła na wydłużenie płata tkanki miękkiej o 8-9 mm, skutecznie zmniejszając napięcie i zachowując dopływ krwi do tkanki miękkiej i okostnej w obszarze przeszczepu kości.
3. Wykorzystanie PRF i biomembrany SIS: Aby zminimalizować ryzyko odsłonięcia rany, do pokrycia odsłoniętego obszaru rany zastosowano fibrynę bogatopłytkową (PRF) w połączeniu z wchłanialną biomembraną podśluzówkową jelita cienkiego (SIS). Biomembrana SIS oferuje doskonałą odporność na degradację w porównaniu z konwencjonalnymi membranami kolagenowymi, o zwiększonej hydrofilowości, elastyczności i właściwościach antybakteryjnych. Pozwoliło to na selektywne "otwarte gojenie" w środowisku jamy ustnej i rozszerzyło wskazania do otwartego gojenia w procedurach zachowania wyrostka zębodołowego. Otwarty proces gojenia umożliwił zszycie brodawki dziąsłowej i dziąsła błoniastego na miejscu, tworząc solidną podstawę do osiągnięcia optymalnych rezultatów estetycznych.
4. Etap protetyczny: Podczas fazy protetycznej zastosowano niestandardowy model wyciskowy i umieszczono niestandardową śrubę łącznika. Podejście to skorygowało pierwotny zgryz krzyżowy chorego zęba, a odbudowa została zmodyfikowana w celu zapewnienia jak największego płytkiego pokrycia. Poprawiło to efekt estetyczny. Jednak brak natychmiastowej protezy tymczasowej, ze względu na czynniki związane z pacjentem, w pewnym stopniu wpłynął na pooperacyjne wyniki estetyczne.
5. Wnioski: Obserwacje i techniki opisane powyżej reprezentują osobiste doświadczenia i spostrzeżenia zdobyte w tym konkretnym przypadku.